ตรุษจีนของเฮีย

เมื่อวานซืน เป็นวันไหว้ ตามธรรมเนียมที่บ้านก็จะไหว้เจ้าที่บ้านก่อน แล้วค่อยไปไหว้ที่ร้าน แล้วปิดท้ายไปไหว้อากง-อาม่าที่บ้านอาแปะที่กรุงเทพฯ ซึ่งหลังจากการไหว้แต่ละที่ก็จะมีการเผากระดาษเงินกระดาษทอง นี่แหละๆ เหตุเกิดขึ้นตรงนี้แหละ

สวีทพี : อาคร้าบ...โน่นๆ อากงเผาคาบอนไดออกไซด์ (เฮียพีชี้ไปทางที่อากงกำลังเผากระดาษอยู่) เดี๋ยวเฮียต้องไปดับก่อนนะ
ขณะที่อากำลังนั่งหัวเราะดูหลานวิ่งไปก็ได้ยินเสียงเฮียพีตะโกนถามอากง "อากงเผาคาบอนไดออกไซด์ทำไม"
อากง : อากงไหว้เจ้า หนูอย่ามายุ่ง มันร้อน
ฉันแอบเห็นเฮียพีมองซ้าย มองขวาเหมือนกำลังหาอุปกรณ์มาดับไฟเลยต้องรีบเดินไปสมทบ
อา : เฮียพีครับ เดี๋ยวก่อนอย่าเพิ่งดับ วันนี้มันเป็นวันพิเศษน่ะ วันนี้คนจะเผากระดาษเยอะแยะเลย เหมือนที่เฮียได้หยุดโรงเรียนไง
(อาพยายามหาคำอธิบายกลางๆ เพราะกลัวหลานสับสน)
สวีทพี : เหรอ วันนี้วันพิเศษก็เลยเผาคาบอนไดออกไซด์ได้เหรอ แล้วโลกไม่ร้อนเหรออา..
อา : .....!! เอ่อ...ไม่ว่าเผาอะไรวันไหนก็ทำให้โลกร้อนทั้งนั้นแหละครับ แต่ในเมื่อวันนี้เป็นวันพิเศษที่เราต้องเผากระดาษไปให้เหล่ากง เหล่าม่า แล้วก็เจ้าทั้งหลาย เราก็เลยต้องปลูกต้นไม้ชดเชยไงเฮีย .. เหมือนวันนั้นที่อาลืมเอาแก้วน้ำไปรับเฮียที่โรงเรียน แต่เฮียกับน้องหิวน้ำมาก อาเลยยอมซื้อน้ำให้ แต่เราตกลงกันว่าต้องกลับบ้านมาปลูกต้นไม้ชดเชยไง จำได้ไหมครับ
สวีทพี : อ้าว แต่เมื่อวันนั้นเฮียก็ยังไม่ได้ปลูกต้นไม้เลย
อา : ใช่สิก็เฮียเกเรไง เพราะฉะนั้นเฮียติดต้นไม้อากี่ต้นแล้วครับ
สวีทพี : อืมม์ แต่วันนี้เฮียไม่ได้เผาคาบอนไดออกไซด์นะ อากงเผาเอง...
อา : ...!!! เอาเป็นว่าอาปลูกแทนอากงเอง แต่เฮียต้องปลูกของเฮียนะ ตกลงไหม
สวีทพี : คร้าบบบบบบบ

^_________________^ แต่จนวันนี้ก็ยังไม่ได้ปลูกต้นไม้เลยอ่ะ
ปล. บางทีบางเรื่องก็ยาก และลำบากใจนะ เรื่องของธรรมเนียม วัฒนธรรม ความเชื่อ และจิตใจ เป็นเรื่องยาก