เต่า กับ กระต่าย/ หน้าที่ กับ ชีวิต

เพื่อนคนหนึ่งเคยเขียนแคนโต้ไว้ว่า

"เต่ากินผักบุ้ง
กระต่ายกินผักบุ้ง
แต่ไม่เหมือนกัน"

เป็นประโยคง่ายๆ ที่เป็นความจริง แล้วก็พาให้คิดอะไรได้อีกมากมาย

จริงๆ แล้วทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกใบนี้มีความเหมือนกันอยู่ 1 อย่าง เราต่างมีช่วงเวลาแค่ 1 ชีวิต ไม่ว่าจะเป็น คน สัตว์ หรือสิ่งของ แต่เราก็ไม่เหมือนกัน

ของทุกอย่างเกิดมาบนโลกนี้โดยมีหน้าที่ของตนเอง

ต้นไม้มีหน้าที่สร้างอาหารจากแสงแดด ถ้าถามความสมัครใจของต้นไม้ มันอาจะไม่ได้อยากสร้างอากาศบริสุทธิ์ให้คนหายใจ เพื่อมาตัดไม้ทำลายป่า แต่เมื่อมันคือหน้าที่มันจึงทำ ทำอย่างไม่เคยทวงบุญคุณและมันก็ทำได้แค่ 1 ชีวิตของมัน

ผีเสื้อมีหน้าที่หาอาหาร ดื่มน้ำหวานจากเกสรดอกไม้ ถ้าถามมันว่าอยากจะช่วยดอกไม้แพร่พันธุ์ไหม มันอาจจะบอกว่ามันหยิ่งเกินไป แต่เมื่อมันคือหน้าที่ มันจึงทำ โดยไม่เคยนับว่ามันได้แพร่กระจายดอกไม้ไปกี่ต้นแล้วใน 1 ชีวิต

เก้าอี้มีหน้าที่รองรับก้นใครต่อใคร ถ้าถามมันว่าอยากดมก้นคนนั้นคนนี้ไหม มันอาจจะบอกว่าเหม็นจะตาย แต่เมื่อมันมีหน้าที่มันจึงทำ
โดยไม่เคยออกปากบ่นตลอด 1 ชีวิตของการเป็นเก้าอี้ที่ดี

แล้วคนอย่างเราล่ะมีหน้าที่อะไร เลี้ยงตัวเองให้อยู่รอดด้วยสัมมาอาชีพ เลี้ยงพ่อแม่ทดแทนบุญคุณ เลี้ยงลูกตามความรับผิดชอบ หรือแท้จริงคนมีหน้าที่มากกว่านั้น ฉันก็ไม่รู้

แต่เมื่อเรามองว่าทุกสิ่งมีหน้าที่ที่ต้องทำในช่วงเวลา 1 อายุไข เราก็ควรศึกษาดูให้ดีเพื่อให้รู้ว่าแท้จริงแล้วเราเกิดมาเพื่อทำหน้าที่อะไร แล้วทำมันอย่างดีที่สุด ไม่ใช่เพื่อตัวเราเอง แต่เพื่อโลก

ชีวิตของเรา เราทำอะไรไปบ้างกระทบถึงอะไรบ้าง...เพราะเพียงแค่เด็ดดอกไม้ยังสะเทือนถึงดวงดาว

ขอบคุณผู้จุดประกายจากมรดกของพุทธทาส
มรดกที่ ๕๗. ธรรมะ คือ สิ่งที่เรียกกันในภาษาไทยว่า "หน้าที่" ของ ทุกสิ่ง ที่มีชีวิต อันเขาจะต้องทำ เพื่อความรอด ทั้งทางกาย และทางจิต ทั้งเพื่อตนเอง และ เพื่อสังคม แม้จะแปลคำ คำนี้ กันว่า คำสั่งสอน การเรียน การปฏิบัติ ความหมายสำคัญ ก็ยังคงอยู่ที่ ความเป็นหน้าที่ เพื่อความรอด ดังนั้น เมื่อใด มีการทำหน้าที่ เมื่อนั้น ก็คือ การปฏิบัติธรรม.